|
Τα αγγεία του Κερτς αποτελούν την τελευταία αναλαμπή της αττικής ερυθρόμορφης αγγειογραφίας. Τα περισσότερα έχουν βρεθεί στην περιοχή του βασιλείου του Βοσπόρου (σημ. νότια Ουκρανία και Ρωσία). Η χρονολόγησή τους είναι προβληματική, όπως και η απόδοσή τους σε συγκεκριμένους αγγειογράφους. Η τεχνοτροπία του ρυθμού Κερτς είναι συνδυασμός μιας νέας ζωγραφικής έκφρασης επηρεασμένης από τη μνημειακή ζωγραφική και τη γλυπτική εντός των πλαισίων της παραδοσιακής τεχνοτροπίας. Τα εικονογραφικά θέματα... |
περισσότερα... |
|
|
|
Κωμόπολη και λιμάνι στα δυτικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Βάρνας, κοντά στο ακρωτήριο Καλή Άκρα (Καλιάκρα). Βρίσκεται στη θέση της αρχαίας Βιζώνης. Στα τέλη του 19ου αιώνα είχε περίπου 1.250 Έλληνες κατοίκους και υπαγόταν εκκλησιαστικά στη μητρόπολη Βάρνας. |
περισσότερα... |
|
|
|
Η Καλιάκρα είναι ένας οχυρός οικισμός στο ομώνυμο ακρωτήριο στις δυτικές ακτές του Ευξείνου Πόντου. Κατά την Αρχαιότητα ήταν ένα οχυρωμένο "χωρίον" που επηρεάστηκε σε μικρό βαθμό από τον ελληνικό απικισμό (7ος αι. π.Χ.). Το 323 η Καλιάκρα κατακτήθηκε από τον Λυσίμαχο, βασιλιά της Θράκης. Το 15 μ.Χ. το οχυρό και ο οικισμός ενσωματώθηκαν στη ρωμαϊκή επαρχία της Μικράς Σκυθίας και από τα μέσα του 4ου αιώνα βρίσκονταν εντός της επικράτειας του Βυζαντίου. Κατά την εποχή των αυτοκρατόρων Ουάλη και... |
|
|
|
|
Ο Καλός Λιμήν, αρχαία ελληνική αποικία-λιμάνι της βορειοδυτικής Κριμαίας, κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 4ου αι. π.Χ. Η ιστορία του είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτή της Ταυρικής Χερσονήσου, ενώ αποτέλεσε και «μήλον της έριδος» ανάμεσα στους κατοίκους της Χερσονήσου και τους Σκύθες. Μέχρι σήμερα οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ερείπια των τειχών, τις κατόψεις οικιών, καθώς και ενδείξεις για ένα νεκροταφείο. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι η οικονομία του Καλού Λιμένα βασιζόταν κυρίως στη... |
περισσότερα... |
|
|
|
Το Κελερμές είναι από τα πλέον ενδιαφέροντα ταφικά μνημεία της περιοχής του Ύπανη, με κύριο χαρακτηριστικό τη συνύπαρξη ενός πλουσιότατου νεκροταφείου τύμβων και λακκοειδών τάφων, που μας παραπέμπουν στη συνύπαρξη διαφορετικών ταφικών εθίμων και παραδόσεων και στις σχέσεις των ποικίλων φυλών της συγκεκριμένης περιοχής. |
περισσότερα... |
|
|
|
|
Αποικία της Μιλήτου, σημαντική πόλη του Κιμμερίου Βοσπόρου, στο ανατολικό («ασιατικό») τμήμα του κράτους. Η ιστορία των Κήπων συνδέεται με το Γύλωνα, τον παππού του Δημοσθένη, που διετέλεσε διοικητής τους. Κατά την περίοδο των πρώτων Σπαρτοκιδών η πόλη ενσωματώθηκε στο κράτος του Βοσπόρου. Τα αρχαιολογικά στρώματα της πόλης καλύπτουν την περίοδο από τον 6ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ. |
περισσότερα... |
|
|
|
Ο μνημειακός τύμβος Κουλ-Ομπά ανήκει στα σημαντικότερα ταφικά μνημεία του Κιμμερίου Βοσπόρου, και ευρύτερα του βορείου Ευξείνου, που χρονολογούνται στον 4ο αι. π.Χ. Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικότερα ταφικά σύνολα των εκπροσώπων της τοπικής φυλετικής αριστοκρατίας, με σημαντικές ελληνικές επιρροές, που αποτυπώθηκαν κυρίως στα πλουσιότατα κτερίσματα των ταφών, τα περισσότερα εκ των οποίων αποτελούν έργα τέχνης ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας. |
περισσότερα... |
|
|
Κουτρίγουροι και Ουτίγουροι |
|
|
Το κύριο επιχείρημα όσων υποστηρίζουν την ταύτιση μεταξύ Βουλγάρων (Πρωτ-οβουλγάρων), Κουτρίγουρων και Ουτίγουρων είναι η υπόθεση πως όλοι κατοικούσαν στην ίδια περιοχή κατά τον 6ο αιώνα. Σύμφωνα με τους βυζαντινούς χρονικογράφους, οι Βούλγαροι ζούσαν στις πεδιάδες δυτικά και ανατολικά του Δνείπερου έως την Κριμαία, ενώ οι Κουτρίγουροι βρίσκονταν στα δυτικά του Ντον, στις βορειοδυτικές ακτές της Αζοφικής Θάλασσας. |
|
|
|
|