Πόλη στα δυτικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, στο βόρειο τμήμα της εισόδου του κόλπου του Μπουργκάς, χτισμένη σε χερσόνησο. Ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα ως αποικία της γειτονικής Απολλωνίας (Σωζόπολης). Άκμασε κατά τη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή εποχή, ενώ από τα τέλη του 18ου αιώνα η ελληνική της κοινότητα σημείωσε ιδιαίτερη πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη. Ήταν έδρα μητρόπολης του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οι Έλληνες κάτοικοι της πόλης, που συνιστούσαν και τη μεγάλη πλειοψηφία, δεχτήκαν ισχυρό πλήγμα...

περισσότερα...

Το καλοκαίρι του 1906 εκδηλώθηκε ανθελληνικό κίνημα σε πόλεις και χωριά της Βουλγαρίας όπου υπήρχαν ελληνικές κοινότητες, ιδιαίτερα στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και στην Ανατολική Ρωμυλία. Οργανώθηκαν συλλαλητήρια με συνθήματα και ψηφίσματα, καταπατήθηκαν και καταστράφηκαν κοινοτικές και ιδιωτικές περιουσίες, έγιναν βιαιότητες και λεηλασίες. Συνέπεια αυτών των διωγμών ήταν η διάλυση των ελληνικών κοινοτήτων, η καταπάτηση της περιουσίας τους και η μετανάστευση πολλών Ελλήνων από τη Βουλγαρία.

περισσότερα...

Η αγαθοεργία των Ελλήνων επιχειρηματιών της νότιας Ρωσίας συνίστατο σε ποικίλες μορφές (δωρεές, κληροδοτήματα) και αποτελούσε μέρος της επιχειρηματικής τους κουλτούρας. Βασικές συνιστώσες του φαινομένου αυτού ήταν ο τόπος καταγωγής των εμπόρων και τραπεζιτών, η περίοδος εγκατάστασής τους στη Ρωσία, οι συνθήκες που επικρατούσαν στους τόπους υποδοχής και οι ταξικές διαφοροποιήσεις που διέκριναν τους Έλληνες επιχειρηματίες.

περισσότερα...

Ο Παναΐτ Ιστράτι υπήρξε σημαντικός συγγραφέας του Μεσοπολέμου, του οποίου το έργο στα ρουμανικά και τα γαλλικά έγινε δημοφιλές σε πολλές χώρες. Γεννήθηκε στη Βραΐλα, τόπο διαμονής και εργασίας της μητέρας του, που ήταν Ρουμάνα υπηρέτρια. Καθώς ο φυσικός του πατέρας ήταν πιθανότατα Έλληνας λαθρέμπορος από την Κεφαλλονιά, ο Ιστράτι μεγάλωσε σε ένα μεικτό ελληνορουμανικό περιβάλλον. Στους φίλους του συγκαταλέγονται σημαντικοί Έλληνες (Νίκος Καζαντζάκης) και Γάλλοι (Ρομέν Ρολάν) διανοούμενοι,...

περισσότερα...

Σημαντική οικογένεια της διασποράς, ηπειρωτικής –ίσως κουτσοβλαχικής– καταγωγής. Μέλη της οικογένειας Παππούδωφ ήταν εγκατεστημένα στα μεγαλύτερα λιμάνια της Νότιας Ρωσίας (Οδησσός, Ταϊγάνιο, Ροστόφ), αλλά και στους πιο σημαντικούς λιμένες της δυτικής Μεσογείου (Λιβόρνο, Μασσαλία). Συνδέονταν συγγενικά και επιχειρηματικά με άλλες μεγάλες οικογένειες της διασποράς (Ροδοκανάκη, Σεβαστόπουλου) και διαδραμάτιζαν σπουδαίο ρόλο στο εμπόριο σιτηρών, ιδίως εκείνο της Οδησσού. Σε περιορισμένο βαθμό...

περισσότερα...

O Παιρισάδης Ε΄ (περί το 125-109 ή 107 π.Χ.) ήταν o τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας των Σπαρτοκιδών, η οποία κυβέρνησε το κράτος του Βοσπόρου επί τρεις αιώνες. Παραδίδοντας τη βασιλική εξουσία του στο Μιθριδάτη ΣΤ΄ τον Ευπάτορα, ο Παιρισάδης Ε΄ προκάλεσε τη λεγόμενη εξέγερση του Σαυμάκου, στη διάρκεια της οποίας και δολοφονήθηκε.

περισσότερα...

Το Παντικάπαιον θεωρείται η αρχαιότερη ελληνική αποικία των στενών του Κερτς. Ιδρύθηκε από Μιλήσιους κατά τον 6ο αι. π.Χ. Οι αρχαίες γραπτές πηγές αναφέρουν την ιστορία της πόλης μέχρι τη Ρωμαϊκή περίοδο. Υπάρχουν πλούσιες αρχαιολογικές μαρτυρίες σχετικά με την πολιτική, κοινωνική, οικονομική, θρησκευτική και πολιτιστική δραστηριότητα της πόλης, ενώ παραδίδεται ότι οι κάτοικοί της ίδρυσαν δική τους αποικία με την ονομασία Τάναϊς. Παρά τις καταστροφές που υπέστη, η πόλη παρέμεινε η σημαντικότερη...

περισσότερα...

Ο Πατραεύς, μία από τις αρχαιότερες αποικίες του βορειοανατολικού Εύξεινου Πόντου, ιδρύθηκε το β΄ τέταρτο του 6ου αι. π.Χ., στην ανατολική ακτή της Μαιωτίδος λίμνης (Αζοφική θάλασσα), και σε σύντομο χρονικό διάστημα εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο του ασιατικού τμήματος του Κιμμερίου Βοσπόρου. Από τον 1ο αι. π.Χ. έως τον 1ο αι. μ.Χ. διέθετε σημαντικό οχυρωματικό σύστημα. Καταστράφηκε στα τέλη του 4ου αιώνα.

περισσότερα...