Εβραίοι στον Εύξεινο Πόντο (Μέσοι Χρόνοι) |
|
|
|
|
| |
|
Έθιμα ταφής στον Εύξεινο Πόντο |
|
|
Τα ταφικά έθιμα στις νεκροπόλεις των ελληνικών αποικιών του Εύξεινου Πόντου αποτελούν συνδυασμό των ταφικών εθίμων της μητροπολιτικής Ελλάδας με επιρροές από τη Μικρά Ασία και τον πολιτισμό των γηγενών πληθυσμών. Χαρακτηρίζονται γενικά από ομοιογένεια με πολλές τοπικές ιδιομορφίες. Η χρονολογική και γεωγραφική τους ομαδοποίηση είναι δύσκολη, ενώ δε μπορεί να σχηματιστεί ακόμη ολοκληρωμένη εικόνα. |
περισσότερα... |
| |
|
Εκκλησιαστική οργάνωση στις δυτικές παρευξείνες περιοχές (επαρχίες και διοικήσεις) |
|
|
|
|
| |
|
Εκκλησίες και μονές της Σωζόπολης |
|
|
|
|
| |
|
Εκστρατεία του Διοφάντου στην Κριμαία |
|
|
Η εκστρατεία του Διόφαντου, στρατηγού του Μιθριδάτη ΣΤ΄ Ευπάτορα, έγινε το 110-106 π.Χ. κατά των Σκυθών της Ταυρικής, με σκοπό την υπεράσπιση της Χερσονήσου της Ταυρικής. Η νίκη του Διόφαντου, καθώς και η διπλωματική και στρατιωτική του δραστηριότητα στο Παντικάπαιο και τη Θεοδοσία οδήγησαν στην καταστροφή του σκυθικού βασιλείου και στην επικράτηση του Μιθριδάτη στην Ταυρική και στον Κιμμέριο Βόσπορο. |
περισσότερα... |
| |
|
Εκστρατεία του Φιλίππου Β΄ εναντίον των Σκυθών |
|
|
|
|
| |
|
|
Ο σταδιακός εκχριστιανισμός των Ρως άρχισε μετά την επίθεσή τους στην Κωνσταντινούπολη το 860. Η διαδικασία αυτή περιλάμβανε διαλείμματα επιστροφής στον παγανισμό. Παρά κάποιες σποραδικές προσπάθειες, όπως αυτές της πριγκίπισσας Όλγας, οι Ρως εκχριστιανίστηκαν από τους Βυζαντινούς ουσαστικά από το 988 και εξής. Τούτο συνέβη στο πλαίσιο των σύνθετων σχέσεων μεταξύ των Ρως και του Βυζαντίου. Τον εκχριστιανισμό ακολούθησε η άφιξη ρωσικών σωμάτων στην Κωνσταντινούπολη ως παροχή βοήθειας στον... |
περισσότερα... |
| |
|
|
Σύζυγος του Παύλου Σαράντη, ανώτερου αξιωματικού του τάγματος της Μπαλακλάβα, και γνωστή ως η καπετάνισσα του ελληνικού Λόχου των Αμαζόνων που σχηματίστηκε την εποχή της περιοδείας της Αικατερίνης της Μεγάλης στη Νότιο Ρωσία και την Κριμαία. |
περισσότερα... |
| |
|
Ελληνεμπορική Σχολή Οδησσού |
|
|
|
|
| |
|
|
Κατά την Ύστερη εποχή του Χαλκού, οι Μυκηναίοι Έλληνες και οι Θράκες ήταν ήδη γείτονες και συνυπήρχαν σε ορισμένες περιοχές της βόρειας Βαλκανικής χερσονήσου. Μια σειρά από ιστορικές πηγές και αρχαιολογικές μαρτυρίες δείχνουν ότι από τον 8ο αι. π.Χ. και μετά, κατά τη διάρκεια του ελληνικού αποικισμού του βόρειου Αιγαίου και των ακτών της αρχαίας Θράκης στον Εύξεινο Πόντο, Έλληνες και Θράκες ζούσαν μαζί σε διάφορους παραθαλάσσιους οικισμούς και περιοχές και μάλιστα προέβαιναν σε επιγαμίες. Την... |
περισσότερα... |
| |
|