1. Mănucu-Adameşteanu, M., “Orgame”, στο Grammenos, D.V. – Petropoulos, E.K. (επιμ.), Ancient Greek Colonies in the Black Sea 1 (Publications of the Archaeological Insitute of Northern Greece 4, Thessaloniki 2003), σελ. 341-388, με όλη την προηγούμενη βιβλιογραφία. 2. F Gr Hist I, fr. 172. 3. Εκαταίος, Περίοδος Γης ή Περιήγησις: Ευρώπη (6ος-5ος αι. π.Χ.). 4. Από αυτή την εποχή έχουμε συγκεκριμένες αρχιτεκτονικές κατασκευές και κεραμική. 5. Αν το «ο» στην επιγραφή του ψηφίσματος του Θουδίππου συμπληρωθεί ως «Οργάμη». Για το ψήφισμα: Meritt, B.D. – Wade-Grey, H.T. – McGregor, F., The Athenian Tribute Lists 1 (Cambridge, Massachusetts 1939): A9 = IG 13, 425/424 π.Χ. Για την επιχειρηματολογία: Avram, A., “Poleis und nicht Poleis im Ersten und Zweiten Attischen Seebund,” στο Mogens, H.H. – Raaflaub, K. (επιμ.), Studies in Ancient Greek Polis, (Historia Einzelschrift 95, Stuttgart 1995), σελ. 197-198, σημ. 30. 6. Σε αυτές αναφέρονται τα εθνωνύμια/εθνωνυμικά «Argamensium» και «Αργαμηνός». Στην επιγραφή του ψηφίσματος του 2ου αι. μ.Χ., ο διοικητής της Κάτω Μοισίας (Moesia Inferior), Mannius Laberius Maximus, καθορίζει τα όρια της επαρχίας της Ίστρου: αναφέρεται ότι προς βορρά συνόρευε με το «do[minium] Argamensium» (κοινότητα των κατοίκων της τοποθεσίας Argamum). Στην επιγραφή του 3ου αιώνα αναφέρονται τα ονόματα των στρατηγών της Ολβίας, μεταξύ αυτών και ο «Πόπλιος Αίλιος Αργαμηνός», άρα πρόκειται για κάποιον από το Άργαμο που έγινε πολίτης της Ολβίας. 7. Μέχρι στιγμής έχουν ανασκαφεί μόνο τέσσερις παλαιοχριστιανικές βασιλικές. 8. Lungu, V., “Necropoles Grecques du Pont Gauche: Istros, Orgamé, Tomis, Callatis”, στο Grammenos, D.V. – Petropoulos, E.K. (επιμ.), Ancient Greek Colonies in the Black Sea 2.1 (BAR International Series 1675, Oxford 2007), σελ. 337-382. 9. Lungu, V., “Necropoles Grecques du Pont Gauche: Istros, Orgamé, Tomis, Callatis”, στο Grammenos, D.V. – Petropoulos, E.K. (επιμ.), Ancient Greek Colonies in the Black Sea 2.1 (BAR International Series 1675, Oxford 2007), σελ. 337-382, ιδ. σελ. 346-348. |