Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
z
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αναζήτηση με το γράμμα ΑΑναζήτηση με το γράμμα ΒΑναζήτηση με το γράμμα ΓΑναζήτηση με το γράμμα ΔΑναζήτηση με το γράμμα ΕΑναζήτηση με το γράμμα ΖΑναζήτηση με το γράμμα ΗΑναζήτηση με το γράμμα ΘΑναζήτηση με το γράμμα ΙΑναζήτηση με το γράμμα ΚΑναζήτηση με το γράμμα ΛΑναζήτηση με το γράμμα ΜΑναζήτηση με το γράμμα ΝΑναζήτηση με το γράμμα ΞΑναζήτηση με το γράμμα ΟΑναζήτηση με το γράμμα ΠΑναζήτηση με το γράμμα ΡΑναζήτηση με το γράμμα ΣΑναζήτηση με το γράμμα ΤΑναζήτηση με το γράμμα ΥΑναζήτηση με το γράμμα ΦΑναζήτηση με το γράμμα ΧΑναζήτηση με το γράμμα ΨΑναζήτηση με το γράμμα Ω

Παύλος Ιορδάνωφ

Συγγραφή : Σιφναίου Ευρυδίκη (1/4/2008)

Για παραπομπή: Σιφναίου Ευρυδίκη, «Παύλος Ιορδάνωφ», 2008,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=12418>

Παύλος Ιορδάνωφ (16/12/2008 v.1) Pavlos Iordanof (15/1/2009 v.1) 
 

1. Καταγωγή και σπουδές

Ο Παύλος Ιορδάνωφ, ελληνικής καταγωγής, ήταν ιατρός στο Ταϊγάνιο, ενώ από το 1905 ως το 1909 διετέλεσε δήμαρχος της πόλης. Ο πατέρας του Γεώργιος Ιορδάνωφ ανήκε στους εμπόρους της πόλης και ήταν Οθωμανός υπήκοος. Ο Παύλος φοίτησε στο γυμνάσιο του Ταϊγανίου. Στις δύο πρώτες τάξεις ήταν συμμαθητής του μετέπειτα μεγάλου θεατρικού συγγραφέα και λογοτέχνη Άντον Τσέχοφ, ο οποίος επίσης είχε γεννηθεί στο Ταίγάνιο. Ο Παύλος αποφοίτησε από την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου του Χαρκόβου το 1884 και έγινε αστίατρος της πόλης.

2. Σταδιοδρομία

Κατέλαβε πολλές δημόσιες θέσεις σε επιτροπές της πόλης και στο δημοτικό συμβούλιο. Το 1896 αρχίζει η αλληλογραφία του με τον Α. Τσέχοφ, ο οποίος είχε επίσης ακολουθήσει το ιατρικό επάγγελμα, για την ανέγερση ενός μνημείου στη μνήμη του «απελευθερωτή» αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Α', καθώς και για τη ίδρυση του δημοτικού χημείου και της δημοτικής βιβλιοθήκης, για την οποία ο Τσέχοφ απέστειλε βιβλία. Η δράση του Ιορδάνωφ εκτιμήθηκε στην Πετρούπολη και κλήθηκε για να συμμετάσχει στο Κρατικό Συμβούλιο, επιφορτισμένος με θέματα ανάπτυξης του εμπορίου και της βιομηχανίας. Για τη δράση του στον Α' Παγκόσμιο πόλεμο ως επικεφαλής του Υγειονομείου τού απονεμήθηκε ο σταυρός του Αγίου Στανισλάβ και της Αγίας Άννας. Το 1917 εξελέγη στο Κοινοβούλιο.1 Μετά τη Ρωσική Επανάσταση πήγε στο Kislovodsk του Καυκάσου και εργάστηκε ως ιατρός. Κατά την εκκένωση του Νοβοροσίσκ συνόδευσε στην Κωνσταντινούπολη τραυματίες και άρρωστους στρατιώτες ως επικεφαλής του Ερυθρού Σταυρού. Εργάστηκε σε νοσοκομείο στα Πριγκηπόνησα, όπου και πέθανε το 1920 από τυφοειδή πυρετό.

1. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. Ratnik, W., “Chronicle of Persons”, Taganrog Vestnik 9 (1998), καθώς και Chimbal, A., “Bright persons”, Taganrogskaya Pravda (11-9-1992).

     
 
 
 
 
 

Δελτίο λήμματος

 
press image to open photo library
 

>>>