ακιδογράφημα (graffiti)
Τεχνική διακόσμησης, στην οποία εικονιστικά μοτίβα ή γράμματα χαράσσονται, ζωγραφίζονται ή γράφονται στην επιφάνεια ενός αντικειμένου.

αμφορέας, ο
Aπό τις λέξεις «αμφί» και «φέρω». Αγγείο με μακρόστενο ωοειδές σώμα και λαιμό στενότερο αυτού, που φέρει εκατέρωθεν δύο όμοιες κάθετες λαβές και στηρίζεται σε μικρό πόδι. Παραγόταν σε διάφορα μεγέθη, από τα μικρά δοχεία αρωματικών ελαίων έως τα μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία για τη μεταφορά ή την αποθήκευση κυρίως υγρών αλλά και στερεών. Υπάρχουν πολλοί τύποι αμφορέων, όπως οι οξυπύθμενοι, οι παναθηναϊκοί, οι αμφορείς με λαιμό, οι νικοσθενικοί, οι αμφορείς SOS, οι τυρρηνικοί, οι τύπου Nola.

ασκός, ο
Μικρό και στενόμακρο αγγείο για υγρά (κυρίως λάδι).

εγχυτρισμός, ο
Απόθεση των οστών ενός εκλιπόντος προσώπου σε μεγάλο αγγείο κλειστού σχήματος εν είδει ταφής.

ειδώλιο, το
Ζωόμορφο ή ανθρωπόμορφο άγαλμα μικρού μεγέθους είτε μικρών διαστάσεων ομοίωμα αντικειμένου, λατρευτικής ή άλλης χρήσης.

ερυθροβαφής κεραμική, η
Κεραμική τεχνική στην οποία το αγγείο αποκτά ερυθρή, κοραλλόχρωμη επιφάνεια εξαιτίας του συγκεκριμένου τρόπου όπτησης που ακολουθείται. Τα ερυθροβαφή αγγεία είναι συνήθως ακόσμητα ή φέρουν απλή διακόσμηση.

ερυθρόμορφος ρυθμός, ο
Διακοσμητική τεχνική της αγγειογραφίας, κατά την οποία οι μορφές αποδίδονται με ερυθρό χρώμα πάνω στο σκουρόχρωμο φόντο του αγγείου, ενώ οι ενδυματολογικές και ανατομικές λεπτομέρειες δηλώνονται με εγχάρακτες γραμμές.

κάνθαρος, ο
Ευρύστομο αγγείο πόσεως με χαμηλή ή υψηλή, κωνικού σχήματος, βάση (πόδι) και δύο μεγάλες ωοειδείς λαβές στα πλάγια.

κρατήρας, ο
Από το ρήμα «κεράννυμι» (αναμειγνύω). Μεγάλο ανοιχτό αγγείο για τη μείξη του οίνου με το νερό. Το κρασί αυτό εκχυόταν σε οινοχόες. Υπάρχουν πολλοί τύποι κρατήρων: οι κιονωτοί, οι ελικωτοί, οι καλυκωτοί και οι κωδωνόσχημοι. Τοποθετούνταν συνήθως στο κέντρο του δωματίου όπου γίνονταν τα συμπόσια.

κύλικα, η
Βασικό αγγείο πόσεως των αρχαίων. Αποτελείται από ευρύ και ρηχό σώμα, το οποίο στηρίζεται σε λεπτό στέλεχος που απολήγει σε πόδι. Έχει πάντα οριζόντιες λαβές διαταγμένες συμμετρικά, συχνά αναδιπλωμένες. Ο εσωτερικός επίπεδος κυκλικός πάτος του αγγείου χρησιμοποιούνταν ως επιφάνεια ζωγραφικής διακόσμησης. Υπάρχουν πολλοί τύποι κυλίκων: τύπου κωμαστών, τύπου Σιάννων, τύπου Α (οφθαλμωτές), τύπου Β, τύπου Γ, τύπου Kassel, τύπου Droop.

κωμαστής, ο
Ο συμμετέχων στον κώμο, δηλαδή τον οργιαστικό χορό προς τιμήν του Διονύσου. Στην τεχνική ορολογία των αρχαιολόγων, κωμαστής είναι ο χορευτής που συνδέεται με το συμπόσιο και την οινοποσία.

λακκοειδής τάφος, ο
Χώρος απόθεσης ενός ή περισσότερων νεκρών αποτελούμενος από ένα λάκκο, απλό ή αρχιτεκτονικά διαμορφωμένο, όπου τοποθετούνταν η σορός μαζί με τα όποια συνοδευτικά κτερίσματα.

λήκυθος, η
Βασικό ελαιοδόχο αγγείο, στενόστομο, με μία κάθετη λαβή. Υπάρχουν αρκετοί τύποι του σχήματος αυτού. Τον 5ο αι. π.Χ. επικρατούν οι λήκυθοι κύριου και δευτερεύοντος τύπου. Συχνά απαντά και η λεγόμενη αρυβαλλοειδής λήκυθος με φουσκωτό και κάπως πεπιεσμένο σώμα. Οι λευκές λήκυθοι προορίζονταν αποκλειστικά για ταφική χρήση.

μελαμβαφή αγγεία, τα
Αγγεία ποικίλων σχημάτων με χαρακτηριστική σκουρόχρωμη επιφάνεια, κατά κανόνα απλά κοσμημένα με εγχάρακτα ή εμπίεστα μοτίβα.

πελίκη, η
Παραλλαγή του αμφορέα. Πρωτοεμφανίζεται το 520 π.Χ. Διαθέτει ωοειδές σώμα, χαμηλό λαιμό με παχύ χείλος που προεξέχει, λαβές κάθετες στο σώμα και χαμηλή βάση-πόδι. Λόγω της ευστάθειάς του, οι έμποροι αποθήκευαν στο αγγείο αυτό πολύτιμα έλαια που διέθεταν προς πώληση.

σκύφος, ο
Βαθύ αγγείο πόσης με ανοιχτό στόμιο και σχήμα περίπου ημισφαιρικό.